Page 58 - Aurora

KAYBOLMUġ AġKIN LABĠRENTĠNDE

Aşkın büyük labirentinde kendini kaybetmiş bir
gezginim ben
Bulamıyorum bir yol, aşamıyorum seni
Kaçarken gözlerinden, izliyorum gölgemi
Yine de kayboluyorum karanlık sokaklarda

Anılarla dolu bu sessiz köşe,
Eski şarkılar ve solmuş güllerle dolu
Ve sen, bu solmuş köşeyi benim için yarattın, hapsettin
içine kalbimi
Şimdi sadece senin sesini işitiyorum duvarlarda

Onun dudakları öperken beni,
Onunla titriyor bedenim ama
Seni arıyor yüreğim
Ah, senin olsaydı keşke bu dudaklar
Seninle doldursalardı beni

Senin sevginle dolardım yalnızlık yerine
Seninle doldururdum kalbimdeki devasa boşluğu
Yeterdi bir bakışın içimin huzurla dolmasına
O gece kayıptım yıldızlarla dolu gecede

Görünmezim senin gözünde yakınına gelsem de ne kadar
Görmezden geliyorsun makyajla süslenmiş yüzümü
Kırılsa da aynalar durduramıyor beynimdeki fırtınayı
Çünkü senin sevgin değiştiremiyor aynaların yansıttığı yüzümün ardındaki gerçeği

Aşkın rüzgarında savrulurken yeniden doğmuştum senin sevginle
Ama şimdi bana mı yetmiyor sadece sevgin?
Şiirlerim, seninle dokunduğum her duygunun notalarıdır,
Kalbim, senin adını fısıldayan şarkımdır

Ama ölüyor o kalp, senin sevginle
Ölmeyi düşünüyorum bu ızdırabı yaşamamak için
Nasıl olabilirsin böyle, nasıl daha da mahvedebilirsin beni varlığınla
Daha mı kolaydır ölmek, senin sevgini beklemekten

Benal Aslı ÖZDOĞAN
AL 9/A

56