Montessori felsefesinde ” çocuğun bireyselliği ” ön plandadır. Her çocuk kendine özgü bir gelişime sahip bireysel bir kişiliktir. Montessori eğitimi, her çocuğun öğrenmeye karşı olan eğiliminin aynı seviyede olduğunu farz eder ve asla bir çocuğu diğer bir çocukla kıyaslamaz. Çocuklar arasında dil, din, ırk gibi farkların öğrenmelerine etkisi olmadığını düşünür. Kültürel farklılıklara saygı gösterir ve proramda bu farklılıklar doğrultusunda değişiklik yapılması gerektiğine inanır. Montessori yöntemi , çocuğun bir birey olarak tüm özelliklerini mümkün olabilecek en ileri seviyede geliştirmeyi hedefler. Bu yolda çocuğu, sorular üreten ve sorularına cevaplar bulabilen biri olarak yetiştirir. Önemli olan kişinin kendine yeterli bir birey olabilmesidir. Montessori yöntemi özünde üreten ve mutlu insanlar yetiştiren bir hayat eğitimidir.Montessori yönteminin dayandığı dört temel ilke bulunmaktadır.1- Kendi başıma yapmama yardım et2- Her canlı varlığın kendine özgü bir gelişme planı vardır.3- Ortam çocuğun yoğunlaşmasına elverişli olmalıdır.4- Çocuğun gelişim evreleri ” hassas dönemlerde ” oluşmaktadır.Montessori eğitiminin ana teması çocuğa saygı ve özgürlüktür. Montessoriye göre her çocuk özeldir ve tektir. Her çocuk kendi bireysel öğrenme hazına göre öğrenir. Montessori eğitimi temelde kişilik oluşumu üzerinde durmaktadır. Maria Montessori bunu açıkca şu şekilde ifade etmektedi: ” Eğitimde metot değil, insan kişiliği göz önüne alınmalıdır.